Spis treści:
Historia szkoły
Patron szkoły
Hymn szkoły
Wirtualny spacer po szkole

Pamięć o ludziach wybitnych, zasłużonych kształtuje świadomość historyczną społeczeństwa. Jest ona ważnym składnikiem narodowej tożsamości, na której zasadza się poczucie wspólnoty Polaków, ich związek z krajem ojczystym, rodzimym miastem. Toteż i w naszych, gorączkowych czasach, pełnych napięć i wypełnionych działaniami skierowanymi w przyszłość, warto zatrzymać się i odwrócić spojrzenie ku minionym czasom, aby odszukać w nich korzenie naszej współczesności.
Dzisiejszym mieszkańcom Szczecina trudno byłoby wyobrazić sobie, że nie mieszkają w tym pełnym uroku mieście. Przecież tak niewiele brakowało, by nie znalazło się ono w granicach Polski. W tysiącletnich dziejach Szczecin był wielokrotnie zdobywany przez różne wojska i zazwyczaj bardzo rujnowany. Podobnie bestialsko został zniszczony podczas drugiej wojny światowej. To jednak nie wstrzymało napływu ludności na te tereny. 26 kwietnia 1945r. do miasta weszły pierwsze polskie władze administracyjne. Ponieważ do Szczecina przybywały całe rodziny rodaków, a więc i dzieci, pojawiła się potrzeba otwierania polskich szkół. Dlatego też w rok po wyzwoleniu, 4 maja 1946r. Inspektorat Szkolny podjął decyzję o powołaniu do życia piątej w wolnym Szczecinie szkoły. Ze względu na potrzeby środowiska, wybrano na jej placówkę gmach na ulicy Królowej Jadwigi 29.
Wielki był trud pierwszych polskich nauczycieli Naszej Szkoły. Zmagali się oni nie tylko ze złagodzeniem różnorodności swoich uczniów, pochodzących częstokroć z odmiennych kultur i środowisk, ale także z ubogim wyposażeniem pomieszczeń. Brakowało niezbędnego sprzętu, polskich podręczników, ogólny stan techniczny budynku był bardzo zły. Mimo tych niedostatków, a może na przekór im, nauczyciele wypełniali swoje powołanie, wkładając w proces wychowawczy całe serce. Szczególnym dniem był dla Szkoły 20 maja 1961r. – wówczas nadano jej imię jednego z największych twórców prozy polskiej, patrioty piszącego „ku pokrzepieniu serc”- Henryka Sienkiewicza. Idee zawarte na kartach dzieł Noblisty stanowią motto dla pedagogów i wychowawców, którzy zaszczepiają w młodych sercach odwieczne wartości: umiłowanie ojczyzny, poszanowanie godności innych ludzi, przyjaźń, miłość.
Obecnie mury Naszej Szkoły opuszczają kolejne pokolenia młodych, dobrze przygotowanych do życia szczecinian i obywateli Polski, spadkobiercy tradycji i kultury swych rodziców i dziadków.
26 kwietnia 1945r. do odzyskanego Szczecina przybywają Polacy. Rozpoczął się proces zasiedlania miasta. Po latach niewoli i tułaczki rodacy z wielu zakątków Europy przybywają, by w naszym mieście odnaleźć swój upragniony dom w wolnej ojczyźnie. Nie zabrakło chęci i rąk do pracy przy odbudowie zniszczonego miasta. Już we wrześniu i październiku 1945r. – z myślą o dzieciach – otwarto w Szczecinie szkoły, pierwsze polskie szkoły! Aby wszystkim zapewnić opiekę i nauczanie, do życia powoływano kolejne placówki szkolne. Decyzją Inspektoratu Szkolnego

4 maja 1946 roku
rozpoczęła swoją działalność
Szkoła Podstawowa Nr 5

tarcza szkolna

Ze względu na konieczność objęcia oddziaływaniem dydaktyczno – wychowawczym dzieci zamieszkałych w Śródmieściu, na lokum Szkoły wybrano gmach przy ulicy Królowej Jadwigi.

budynek szkoły od frontu

Do wykorzystania nadawało się wyłącznie jedno skrzydło gmachu – północne, drugie – południowe było poważnie zniszczone; zburzona była część środkowa, całkowicie zniszczona sala gimnastyczna. Cały budynek, również i ta część, w której zlokalizowano Szkołę, był zdewastowany, jego mienie zrabowane lub zniszczone.

W takich warunkach rozpoczęło pracę stu dwudziestu uczniów pod opieką dwóch nauczycieli – Bronisławy Henrychowej, Tadeusza Znoski. Zostali oni przeniesieni z przepełnionej wówczas Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 1, mieszczącej się przy Alei Piastów.
Pierwszym kierownikiem Szkoły została pani Halina Dżus

Pełniła tę funkcję pięć lat (1946-1951).

To oni, wspólnie z uczniami, uprzątali gruz z sal lekcyjnych, zdobywali niezbędny sprzęt i pomoce naukowe. Choć wszędzie unosił się zapach stęchlizny, panowało zimno, brakowało słońca, sił do pracy starczało!

Dzięki zaangażowaniu pracowników Szkoły i pomocy władz administracyjnych i oświatowych następowała poprawa warunków nauki i pracy, a kolejne remonty przyczyniały się do poprawy warunków bezpieczeństwa i higieny w Szkole. Otwarto nawet stołówkę, w której dożywiano dzieci, gdyż te z rejonu były bardzo biedne i potrzebowały pomocy.

10.IX.1946r. Piąty Mazurski Pułk Saperów przejął opiekę nad Szkołą. Oficerowie i szeregowi zgodzili się przyjąć protektorat i śpieszyć z pomocą. To był bardzo ważny moment w historii naszej Szkoły, świadczył on o kontynuacji najświetniejszych tradycji – świadomości obrony granic Polski!

Ponieważ za cel postawiono, obok nauczania, wychowanie osobiste i przygotowanie dzieci do życia społecznego, Szkoła, od początku swojego istnienia, prowadziła organizacje młodzieżowe – Harcerstwo, Polski Czerwony Krzyż, Ligę Morską, a także Spółdzielnię Uczniowską i Chór Szkolny.

W ciągu sześćdziesięciu lat istnienia Szkoły Podstawowej Nr 5 miało miejsce wiele ważnych dla niej wydarzeń: 7.XII.1947r. delegacja Szkoły wzięła udział w przysiędze rekruta. Po uroczystościach, które odbyły się w kościele Garnizonowym, nasi uczniowie zaprezentowali swój występ artystyczny.

Klasa IV na zakończenie roku szkolnego 1947

Swój dorobek i osiągnięcia czas było przedstawić „światu”. 28.VI.1948r. otwarto Wystawę Szkolną. Urządzono ją w czterech salach -I- zawierała eksponaty dotyczące życia Szkoły i organizacji młodzieżowych, II- eksponaty geograficzno – przyrodnicze, III – eksponaty fizyczno – chemiczne, IV – eksponaty z innych przedmiotów. Wystawę podziwiali wszyscy uczniowie, nauczyciele i rodzice.

„Nauka jest jak niezmierne morze…
…im więcej pijesz,
tym bardziej jesteś jej spragniony.
Kiedyś poznasz, jaka to rozkosz…
Ucz się, co tylko jest sił w tobie,
żebyś jej zakosztował”

S.Żeromski
„Syzyfowe prace”

Z zapałem do nauki i wiedzy, o którym tak pięknie pisał S. Żeromski, upływały pierwsze lata istnienia Szkoły. Właśnie dlatego obchody Święta Oświaty 14.X.1948r. miały charakter tak uroczysty. Chwila oficjalna – podniesienie masztu, odśpiewanie hymnu – napawała dumą uczniów i pedagogów. W części artystycznej, oprócz deklamacji, usłyszeć można było piosenki wojskowe w wykonaniu chóru szkolnego i koncert orkiestry Piątego Pułku Saperów. Uroczystość zamknęła ludowa zabawa na boisku.

24.XII.1948r. na Wieczerzy Wigilijnej w Piątym Pułku Saperów nie zabrakło delegacji z naszej Szkoły. W podarunku gwiazdkowym Pułk otrzymał książkę pt. „Napoleon” i wykonaną przez dzieci laurkę z życzeniami.

2.II. 1948r. z okazji przyjazdu gości z Ministerstwa Obrony Narodowej nasz szkolny zespół zaprezentował się w występie artystycznym, na który złożyły się deklamacje, śpiewy i tańce ludowe.
Mijają lata, Szkoła zostaje przekazana pod opiekę kolejnych kierowników:

Pani Dyrektor Jadwigi Ostałowskiej 1951 – 1955

i Pana Dyrektora Antoniego Lisowskiego 1955-1959

Dokładają oni usilnych starań, by dzieło zapoczątkowane przez panią Halinę Dżus dało owoc obfity. W roku 1957 oddano do użytku młodzieży świeżo wyremontowaną salę gimnastyczną, a trzy lata później boisko szkolne. Zaowocowało to pokaźną liczbą trofeów zdobywanych w różnych dziedzinach sportu.

Lata pięćdziesiąte, to lata bardzo trudnych i burzliwych zmian w Polsce. Nie zachowało się wiele materiałów dotyczących tego okresu, jednak absolwenci z tych czasów pamiętają o swojej Szkole, nawet w dalekiej Australii. Z wielkim wzruszeniem, po pięćdziesięciu ośmiu latach, wrócili do kraju i swojej Szkoły.
Opieramy się na wspomnieniach, ale i tu w wielu wypadkach „czas zatarł ślad”.

Lata sześćdziesiąte upamiętnia otwarcie gabinetu dentystycznego. „Był to pierwszy krok w dziedzinie zwiększania troski o poziom zdrowotny uczniów” – cytując za kroniką szkolną z tegoż roku.

20. V. 1961r. społeczność szkolna przeżyła uroczystość nadania placówce imienia

Henryka Sienkiewicza

Uroczystość ta była zainicjowaniem działań kolejnego dyrektora Szkoły –

Pana Tadeusza Turkiewicza 1959 – 1973

Uroczystość niniejsza związana była z obchodami piętnastolecia Szkoły i odsłonięciem pamiątkowej tablicy ku czci patrona – co stanowiło najistotniejszą część akademii.
Jubileusz dwudziestopięciolecia istnienia Szkoły połączono z pożegnaniem absolwentów – 16.VI.1971r. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz miejskich, oświatowych i zakładów opiekuńczych – Ogrodniczego Zakładu Handlowego i Jednostki Wojskowej. Obecnością swą zaszczyciła wszystkich również pierwsza kierowniczka placówki – pani Helena Dżus. Podziwiano część artystyczną przygotowaną przez zespół taneczny i chóralny.

Początkiem drogi do powszechnego kształcenia, do krzewienia nauki, tradycji polskiej wśród młodzieży był rok 1773.

W dwusetną rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej dla uczczenia tej pamiętnej daty odbyło się spotkanie Grona Pedagogicznego z oficerami jednostki opiekuńczej i przedstawicielami opiekuńczego zakładu OZH i Komitetu Rodzicielskiego. Uczniowie podziękowali swym pedagogom za trud wychowania i nauczania symbolicznym kwiatkiem i pokazem artystycznym.

25.XI.1973r. społeczność szkolna uroczyście żegnał dyrektora Tadeusza Turkiewicza, który obejmuje stanowisko w kuratorium Szczecińskiego Okręgu Szkolnego. Obowiązki dyrektora przejmie teraz

Pani Anna Hulboj 1973– 1979

 
Wcześniej pani Anna Hulboj pracowała w naszej Szkole jako zastępca dyrektora.

W 1973r. Szkolne Koło Turystyczno – Krajoznawcze w konkursie „Mikołaj Kopernik – Wielki Syn Narodu Polskiego”, organizowanym przez kuratorium Okręgu Szkolnego – zajęło II miejsce w województwie. Uczniom przyznano nagrodę pieniężną na zakup sprzętu turystycznego. Rok później Komitet Dzielnicowy Szczecin – Śródmieście przyznał Dyplom Uznania za aktywną działalność ideowo – wychowawczą i pracę społeczną. Wręczenie tego dyplomu poprzedziło wydarzenie pod hasłem „ Społeczny czyn – szczecinianie swemu miastu”, w którym szczególnie wyróżniła się nasza Szkoła. Mieszkańcy miasta i nasza szkolna społeczność skrzętnie pracowali przy utrzymaniu estetyki miasta – malowaniu płotów, zakładaniu trawników. Zbliżało się trzydziestolecie wyzwolenia Szczecina, stąd prace te stawały się coraz owocniejsze. Z okazji tego święta podjęto nie tylko szereg czynów społecznych na rzecz Szkoły i środowiska, z tej okazji zorganizowano również wiele konkursów, np. konkurs plastyczny „Moje miasto. Stocznia w oczach dziecka.” Miał on na celu przybliżyć dzieciom nowe dzielnice Szczecina. Odbył się również uroczysty apel, dzięki któremu młodzież poznała dorobek naszego regionu.

W trzydziestą rocznicę powstania Ludowego Wojska Polskiego zorganizowano konkurs plastyczny „Ludowe Wojsko Polskie na ekranie”. Spośród czterdziestu trzech szkół biorących w nim udział, wyróżnione zostały dwie prace uczniów naszej Szkoły. Zdobyliśmy kolejne dyplomy!

Rozpoczynając pracę pani Halina Dżus w notatce z 26.VI. 1946r. wyraziła nadzieję, iż: „nasza szkoła, piąta w wyzwolonym Szczecinie, stanie się cegiełką do odbudowy bestialsko zniszczonej przez faszystowskich zbrodniarzy, a odrodzonej do nowego życia Polski.”

Liczba uczniów stale rosła, 15.V.1946 roku Szkoła liczyła dwustu osiemdziesięciu dwóch uczniów i sześciu nauczycieli – Bronisława Henrych, Alina Sitkowska, Anna Aleksiewicz, Bronisława Lewicka, Janina Dudek, Tadeusz Znosko.Obchody trzydziestolecialecia PRL stały się okazją między innymi do wykazania się uczniów, rodziców i pedagogów czynną pracą na rzecz naszego miasta. W ramach czynu społecznego odbywały się prace na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Zorganizowano również „Ogólnopolski Turniej Wiedzy Obywatelskiej”, w skład którego wchodziło zadanie „Ekspedycja XXX” – impreza harcerska skierowana do uczniów szkół podstawowych. Turniej ten stał się głównym akcentem obchodów trzydziestolecialecia PRL, wśród uczestników zrodził bowiem refleksję, iż o sukcesach decydują ludzie i ich umiejętności, a dorobek całego społeczeństwa tworzą wszyscy ludzie.

W duszach ożyły słowa A. Asnyka:

„Szukajcie prawdy jasnego płomienia!
Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg,
Za każdym krokiem w tajniki stworzenia
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia
Im większym staje się Bóg”

Rok 1975 przyniósł okrągłą rocznicę –
Trzydziestolecie Objęcia Władzy w Wyzwolonym Szczecinie
i zawieszenia pierwszej polskiej flagi na gmachu Urzędu Wojewódzkiego, który od 30.IV.1945r. stał się siedzibą pierwszego prezydenta Szczecina – Piotra Zaręby. Uroczystość, w której brała udział delegacja naszej Szkoły wraz z pocztem sztandarowym, odbyła się na Wałach Chrobrego i przed Urzędem Wojewódzkim.

1976r. z okazji dwudziestopięciolecia działalności Zarządu Miejskiego PTTK został ogłoszony konkurs plastyczny „Ziemia szczecińska w Twoich oczach”. Do konkursu przystąpili uczestnicy koła plastycznego naszej Szkoły. W konkursie została wyróżniona praca uczennicy klasy VIII Leokadii Luś.

W styczniu 1976r. Szkoła odebrała z rąk inspektora Oświaty i Wychowania L. Cywińskiego dyplom za udział w miejskich eliminacjach „Pomorze Szczecińskie – piękne, gospodarne i kulturalne”.

Trzydziestą rocznicę poprzedził moment przyłączenia Szkoły Podstawowej Nr 22. Pedagogów i uczniów czekał niemały wysiłek włożony w integrację młodzieży. W tym też roku młodzież zwiedziła statek, z którym Szkoła utrzymywała przyjazne kontakty od 1949r. Uczniowie poznali legendarnego kapitana K. Maciejewicza. Udało się też spotkać wspaniałych „wilków morskich” Operation Sail‘ 76 i długoletniego marynarza „Daru Pomorza” – W. Jurkiewicza.

15.V.1976r. w budynku szkolnym odbywały się uroczystości obchodów

trzydziestolecia istnienia Szkoły

Przybyli na nią najstarsi nauczyciele, byli kierownicy Szkoły, przedstawiciele zakładów patronackich.

Prezydent miasta Cz. Aszkiełowicz odznaczył sztandar Szkoły „Gryfem Pomorskim” za zasługi w krzewieniu oświaty na ziemi szczecińskiej.

Prezydent wręczył akt nadania pani dyrektor A. Hulboj.

Kulminacyjnym punktem obchodów trzydziestolecia było uroczyste otwarcie Gabinetu Tradycji – dziś Muzeum Szkoły. Znalazły się w nim pierwsze kroniki, sztandar, nagrody zdobyte za osiągnięcia sportowe, prace uczniów związane z patronem i archiwalne zdjęcia.

Z dużym aplauzem przyjęto program artystyczny w wykonaniu uczniów wszystkich klas.

1.X.1977r ustalono Dniem Święta Szkoły. W tym też roku obchodzono sześćdziesiątą rocznicę Wielkiej Rewolucji Październikowej. Uroczystości rozpoczęły się otwarciem „Wystawy książki” w bibliotece szkolnej, później nastąpiło uroczyste otwarcie akademii.

Od początków istnienia Szkoły organizowane były konkursy recytatorskie. Szczególnym ucieleśnieniem myśli J. Słowackiego stał się konkurs recytatorski, który odbył się 10.XI.1977r. Wówczas zdobyliśmy szczególne wyróżnienie w dziedzinie słowa poetyckiego.

„Chodzi mi o to, aby język giętki
Powiedział wszystko, co pomyśli głowa …
… A czasem był jak piorun jasny, prędki,
A czasem smutny, jako pieśń stepowa,
A czasem jak skarga nimfy miętki
A czasem piękny, jak aniołów mowa

J.Słowacki „Beniowski”

Rok ten przyniósł również sukces, jakim było I miejsce w IV Wojewódzkim Konkursie Języka Polskiego i III miejsce w IV Hufcowym Festiwalu Piosenki Harcerskiej, które zdobył zespół zuchowy. Każde wyróżnienie stawało się dla naszych uczniów ogromną motywacją do dalszej pracy.

Nadanie naszej Szkole Odznaki Honorowej przez Polski Komitet Pomocy Społecznej stało się zachętą do dalszych osiągnięć.

„Nie rzeczywistość sama,
ale serce,
z jakim ku niej przystępujemy,
daje rzeczom kształty i kolory”

– rzekł kiedyś nasz patron Henryk Sienkiewicz.

Potem przyszły kolejne osiągnięcia – w marcu 1978r. – kwalifikacja do eliminacji wojewódzkich „Wiedzy o ruchu drogowym”, w maju – wyróżnienie w konkursie rysunkowym ogłoszonym przez Zakładowy Ośrodek Pracy Ideowo – Wychowawczej FMS, którego tematem była polska motoryzacja.

W tym też roku odbył się Zlot Szczepów na polanie harcerskiej. Zlot ten zainaugurował obchody dwudziestolecia Hufca Szczecin – Śródmieście. Nasi harcerze podtrzymywali i kontynuowali tradycję patriotycznego zaangażowania, odpowiedzialności za słowa i czyny, dlatego zorganizowali wystawienie wart honorowych w lokalach wyborczych podczas wyborów do Miejskiej Rady Narodowej.

Rok 1978 obfitował w szereg kolejnych sukcesów – zdobyliśmy dyplom za udział w eliminacjach rejonowych w IV Konkursie Języka Rosyjskiego, dyplom za udział w eliminacjach rejonowych X Konkursu Chemicznego, kolejne eliminacje rejonowe – VII Konkurs „Młodzież zapobiega pożarom”. Społeczność szkolna odpowiedziała na apel posła i w ramach akcji „Dni Lasu i Zadrzewień” – uczniowie klas VIII zasadzili 4 hektary lasu w nadleśnictwie Zalesie. W styczniu tegoż roku powstał Szkolny Klub PTTK. Swą działalność rozpoczął od udziału w

XVII Ogólnopolskim Rajdzie – „Szlakiem Wyzwolonego Szczecina”,

co zbiegło się z obchodami rocznicy wyzwolenia Szczecina.

Na ten rok przypadło święto – Sześćdziesiąta Rocznica Odzyskania Niepodległości.

Z tej okazji koło recytatorskie przygotowało montaż słowno – muzyczny na akademię. W słowie i muzyce brzmiała historia naszej ojczyzny, niemalże jak ta, zamknięta w poezji C. K. Norwida i muzyce Chopina:

„I była w tym Polska, od zenitu
Wszechdoskonałości dziejów
Wzięta, tęczą zachwytu-
Polska – przeminionych kołodziejów
Taż sama, zgoła,
Złoto – pszczoła! …

C. K. Norwid „Fortepian Chopina”

W 1980r. powstaje w Polsce masowa opozycja wobec władz komunistycznych. Przedstawiciele dziesięciomilionowej „Solidarności” negocjują z ówczesnym Ministrem Oświaty o odkłamanie historii i prawo tworzenia szkół z własnym, autorskim programem nauczania. W ten czas stery szkoły obejmuje – Dyrektor Antoni Zygas 1979 – 1984

1979r. „Rewolucja Październikowa w plakacie” – pod takim tytułem odbył się konkurs plastyczny z okazji sześćdziesiątej trzeciej rocznicy Rewolucji Październikowej. Nagrodami książkowymi wyróżnione zostały prace uczniów szkolnego koła plastycznego.

25.IX.1979r. odbyła się sesja literacka poświęcona życiu i twórczości H. Sienkiewicza. W Muzeum Szkolnym urządzono wystawę prezentującą dorobek, historię i osiągnięcia szkół noszących imię Wielkiego Pisarza.

Wówczas dopiero będziemy szczęśliwi,
kiedy uświadomimy sobie swoją rolę, choćby najmniejszą.
Wówczas dopiero będziemy mogli żyć
w spokoju i umrzeć w spokoju, gdyż to, co daje sens życia,
daje także sens śmierci”

A. de Saint – Exupery

Myśl taką zaszczepiali w sercach uczniów pedagodzy, pragnęli bowiem, aby każdy potrafił w życiu odnaleźć sens i cel. Samorząd Uczniowski, działający w Szkole, dawał możliwość realizacji siebie. Najlepszym tego przykładem była chociażby zbiórka pieniędzy na „cegiełkę” do budowy hali widowiskowo – sportowej, która miała powstać w naszym mieście…

W kolejnych latach funkcję dyrektora przejmuje Pani Joanna Kadłubowska 1984 – 1989

W latach 1984 – 1985 nasi sportowcy święcą sportowe sukcesy. Składają się na nie: III miejsce w Turnieju Piłki Ręcznej Dziewcząt, I miejsce w Mistrzostwach Piłki Ręcznej Chłopców, III miejsce w Turnieju Mini Siatkówki Dziewcząt, I miejsce chłopców w Finale Szkół Podstawowych w Piłce Ręcznej i II miejsce w Igrzyskach Młodzieży Szkolnej Makroregionu Wielkopolskiego w Piłce Ręcznej Chłopców.

O wielkiej roli, jaką odgrywa poezja, stojąca „na straży narodowego pamiątek kościoła”, przekonani jesteśmy od najmłodszych lat.

„Płomień rozgryzie malowane dzieje,
Skarby mieczowi spustoszą złodzieje,
Pieśń ujdzie cało”

A. Mickiewicz „Konrad Wallenrod”

Dlatego uczniowie naszej Szkoły chętnie uczestniczyli w zajęciach koła recytatorskiego, a w konkursach i porankach poetyckich zdobywali nagrody:
1983- I miejsce Antoniny Waśkiewicz w X Konkursie Języka Polskiego
1986r. w Pałacu Młodzieży odbyły się eliminacje do XVII Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego Poezji i Prozy Rosyjskiej. Nasza uczennica, Anna Kadłubowska, zakwalifikowała się do eliminacji wojewódzkich!

W 1986r. w finale miejskim Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego zajęliśmy III miejsce, I miejsce w konkursie o tytuł Najlepszego Koła PPR

Rok 1987 zaowocował przede wszystkim wieloma sukcesami sportowymi – zdobyliśmy III miejsce w turnieju piłki siatkowej dziewcząt w Stargardzie Szczecińskim i II miejsce w Międzynarodowym Turnieju Mini Siatkówki Dwójek w Goleniowie. Wyróżnieni zostaliśmy także w Ogólnopolskim Przeglądzie Aktywności Szkolnych Kół TPPR.

W 1988r. Siatkarki znowu górą! Posypały się kolejne trofea sportowe: III miejsce w Igrzyskach Wojewódzkich Mini Siatkówki Dziewcząt, I miejsce w Mini Siatkówce Dziewcząt o Mistrzostwo Szczecina Szkół Podstawowych I miejsce w Miejskich Igrzyskach Młodzieży.

W kwietniu 1988r. uczestniczyliśmy w Sejmiku Uczniowskim, nawiązaliśmy współpracę ze szkołami pod patronatem Henryka Sienkiewicza, co dało możliwość poszerzenia wiedzy o Patronie.
W lutym 1989r. dyrektor Joanna Kadłubowska przeszła do Wydziału Oświaty, stąd w Szkole nastał nowy dyrektor – wieloletni pracownik szkoły, pełniący funkcję wicedyrektora Pani Irena Kalmus 1989 –1990

W tym też roku w Szkole pojawił się pierwszy komputer – został zakupiony za pieniądze zebrane z surowców wtórnych i daru od Komitetu Osiedlowego.

Morskie Skrzaty – drużyna zuchowa – nawiązała ścisłą korespondencję z gazetą „Zuchowe wieści”. Pierwszy sukces przyszedł szybko – opublikowano wiersz autorstwa naszej uczennicy.

W konkursie plastycznym – „Zuch na morzu” nasze zuszki zajęły drugie miejsce.

W 1990 roku funkcję dyrektora przejęła Pani Halina Słotwińska 1990 – 1994

Ten czas nie był najłatwiejszy, zważywszy na okres transformacji ustrojowych. Rozpoczęty w 1983r. remont generalny Szkoły został przerwany. Jednak zapał młodzieży do święcenia sukcesów nie gaśnie, w tym bowiem roku, niemalże dla „otuchy serc”, dziewczęta stanęły na najwyższy podium w zawodach piłki siatkowej o Puchar Głosu.

Od 1994r. Szkoła funkcjonuje w oparciu o budżet gminy oraz pod merytoryczną opieką Kuratorium Oświaty. W tym też roku – nominacją wygranego konkursu – funkcję dyrektora Szkoły objęła – Pani Teresa Ławrynowicz

Dyrekcja dokłada usilnych starań, aby wciąż podnosić poziom kształcenia w Szkole, coraz wyższe wymagania stawiane są pracownikom pedagogicznym, dużą wagę przykłada się do dobrego przygotowania absolwentów, zapewnienia właściwej opieki, zagospodarowania czasu wolnego. W Szkole funkcjonuje świetlica środowiskowa, w której dzieci spędzają czas po zajęciach szkolnych – odrabiają lekcję, grają w gry i bawią się. Świetlica funkcjonuje również w ferie, oferując podopiecznym wiele atrakcji i aktywną formę wypoczynku oraz szereg wycieczek. Szkoła rozwija się z „duchem czasu” – dzięki inicjatywie pani Dyrektor mamy w niej pracownię multimedialną, nowoczesne komputery, wyremontowaną salę gimnastyczną oraz salkę do gimnastyki korekcyjnej i siłownię. Corocznie przybywa pomocy dydaktycznych, dzięki którym nauka staje się ciekawsza i łatwiejsza.

Od września 2009 stanowisko dyrektora obejmuje Stanisława Kasela. Szkoła, idąc z duchem przemian społecznych, przechodzi metamorfozę: powstają oddziały przedszkolne, aby uprzyjemnić maluszkom pobyt w placówce zostaje zbudowany nowoczesny
i kolorowy plac zabaw, szkoła jest modernizowana, remontowana, dostosowywana do potrzeb i uczniów starszych, i tych najmłodszych. Budynek „Piątki” zostaje wpisany na listę zabytków Szczecina. W 2016 do dyspozycji podopiecznych zostaje oddana pięknie wyremontowana sala gimnastyczna. Szkoła jest coraz bardziej kolorowa i radosna. Mimo trudności finansowych udaje się modernizować pracownie komputerowe, wyposażać sale w sprzęt multimedialny.

HENRYK SIENKIEWICZ – Patron SP-5

Henryk Sienkiewicz – herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta pochodzenia tatarskiego; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.

O patronie szkoły dowiesz się najwięcej klikając tutaj.

HYMN SZKOŁY

Autor : Katarzyna Bednarek – nauczycielka SP-5

SZKOŁA- takim miejscem jest
SZKOŁA- gdzie spotykam Cię
SZKOŁA- tu przyjaciół mam
SZKOŁA- tu nie jestem sam
SZKOŁA- jedną taką znam
SZKOŁA- co ma szczęścia smak
SZKOŁA- zapytacie gdzie
SZKOŁA- tylko w SP 5

Ref.
SP 5 moją szkołą jest
SP 5 moim szczęściem jest
SP 5 moim domem jest
SP 5 moim życiem jest

PIĄTKA- moje SP 5
PIĄTKA- chodzić tam się chce
PIĄTKA- Sienkiewicza ma znak
PIĄTKA- świetna już od lat
PIĄTKA- w śródmieściu słynie od lat
PIĄTKA- był tu mój tata i brat
PIĄTKA- na lepsze zmienia się
PIĄTKA- cały świat to wie

Ref, ref

Choć minie tysiąc lat
To piątka we mnie będzie wciąż
Choć zawojuje świat
To w sercu będę mieć piątki moc

SZKOŁA- odmieniła świat
SZKOŁA- dla mnie życia czas
SZKOŁA- tu przyjaciół mam
SZKOŁA- tu nie jestem sam
SZKOŁA- jedną taką znam
SZKOŁA- co ma szczęścia smak
SZKOŁA- zapytacie gdzie
SZKOŁA- tylko w SP 5

Ref, ref,ref

POZNAJ SZKOŁĘ

Zachęcamy do wirtualnego spaceru po naszej szkole. Zobacz ją w naszej galerii.